De Zwolse Sandra Spreij (51) was dit jaar één van de zeven onbekende Nederlanders die meedeed aan het tv-programma Expeditie Robinson. Nu de finale van het programma erop zit, is het eens tijd om terug te kijken op haar Robinson avontuur.
Door Annemarie van den Berg
Vijftien dagen bracht Sandra door op de Filipijnse eilanden. Samen met zes andere kandidaten vormde zij Team Onbekend en streed ze tegen twee teams met bekende Nederlanders. Voor Sandra was deelname aan Expeditie Robinson de ultieme uitdaging: geen luxe, weinig voorzieningen en geen contact met de buitenwereld.
Back to basics
Sandra: “Ik kon me van te voren geen voorstelling maken van het eilandleven, maar ik merkte al snel dat het leven zonder telefoon en internet me goed beviel. Het geeft rust om een tijdje offline te leven.” Waar andere kandidaten nog wel eens last hadden van verveling, was Sandra vooral bezig met genieten: “Naast de spellen hadden we natuurlijk veel vrije tijd. We hielden ons bezig met eten zoeken, vissen en we voerden veel gesprekken. Zo leerden we elkaar snel kennen en bouwden we snel een band op.”
Complotten
Sandra hield zich weinig bezig met complotten in het spel. Achteraf was dat misschien niet zo handig, want ze werd na vijftien dagen naar huis gestuurd door haar teamgenoten. “Het was al snel duidelijk dat de vier jongere kandidaten (Laurie, Robin, Dominique en Özgür) nooit op elkaar zouden gaan stemmen. Toen ons team de eerste eilandraad inging, wist ik dat Gwenda naar huis zou gaan. Achteraf had ik op dat moment een bondje moeten sluiten, om te voorkomen dat ik de volgende zou worden.”
Team
Inmiddels is alles vergeven en vergeten. Wat in het spel is gebeurd, vatten de kandidaten niet persoonlijk op. Sandra onderhoudt nog goed contact met haar teamgenoten van Kamp Onbekend. “We gaan nog regelmatig samen eten en spreken elkaar via de app. We hebben samen iets heel bijzonders meegemaakt, wat ons dicht bij elkaar brengt.”
Nu de Expeditie ook voor de kijkers ten einde is gekomen, kan Sandra met een goed gevoel terugkijken: “Ik ben trots op mijn kampgenoten. Ze zijn ver gekomen en hebben het spel sterk gespeeld. Het is mooi om te zien dat de onbekende Nederlanders zo gedreven hebben gespeeld en dat één van ons de titel heeft behaald.”
Terug in Nederland
Sandra heeft inmiddels haar werk in de coffeeshop opgepakt en houdt zich daarnaast actief bezig met activiteiten voor goede doelen als Make a Wish en de Blauwvingerrally. Hoewel de drukte dus teruggekeerd is, heeft de Expeditie haar wel veranderd. “Het is onmogelijk om het Filipijnse leven mee te nemen naar Nederland, maar ik merk wel dat ik rustiger ben geworden.” Materialistisch was ze nooit, maar het Filipijnse leven heeft haar nogmaals doen beseffen dat spullen en rijkdom niet gelukkiger maken. “Ik heb een kijkje gekregen in één van de armste gebieden van de Filipijnen en ik heb gezien hoe mensen daar ook tevreden zijn.”
Op de vraag of ze nog eens mee zou doen met de Expeditie, zegt Sandra volmondig ja. “Het is een fantastische ervaring om even uit onze maatschappij te stappen, waar alles snel moet en mensen individualistisch leven. Ik zou het iedereen aanraden!”
