De ministers- en staatssecretarisploeg van vicepremier Eddy van Hijum (NSC) is opgestapt. Daarmee valt ook het kabinet schoof 1a. Het is de tweede val van een kabinet in iets meer dan een jaar. Grote spijtzwam was de houding van Israël tegenover Gaza. Buitenlandminister Caspar Veldkamp wilde in actie komen tegen het Gaza-beleid van Israël, vermoedelijk de beide overblijvende partijen VVD en BBB blijkbaar niet. Daarop stapte Veldkamp, en even later de hele ministersploeg van NSC op. Eddy van Hijum: "Ik had de hoop, en ook een klein beetje de verwachting, dat er begrip zou zijn voor wat de minister nodig had."
Van Hijum over het vertrek van zijn partij: "We hadden verwacht dat na het vertrek van de PVV uit het kabinet, er iets zou veranderen. Maar die verwachting is niet uitgekomen." Hoe het ook zij, Nederland bevindt zich in een politiek onontgonnen terrein nu een kabinet voor de tweede keer valt. Een unicum in de Nederlandse parlementaire geschiedenis. En het was al één groot experiment met drie partijen die nog nooit regeringsverantwoordelijkheid hadden gehad. Het NSC, waarvan Eddy van Hijum uit Laag-Zuthem een van de grondleggers is, schoot met het thema bestaansrecht als een raket naar 20 zetels en werd uitgenodigd om in het kabinet te komen zitten. NSC trad weifelend toe. Maar een echte liefde werd het nooit tussen de vier partijen, meer een gedwongen huwelijk. Huwelijkspartner PVV trok als eerste de stekker eruit en nu loopt ook NSC naar de uitgang, waardoor twee partijen overblijven.
Het blijkt dat buitenlandminister Caspar Veldkamp van VVD en BBB te weinig manoeuvreerruimte zou krijgen in het Israëlbeleid, waar de Tweede Kamer nadrukkelijk om vroeg. Veldkamp kreeg daarvoor niet de ruimte van de andere twee partijen. NSC was wel bereid om die steun te geven, ''maar de andere twee lieten het afweten'', zegt Van Hijum.
Daarmee komt de Nederlandse politiek in onontgonnen terrein. Nog nooit was de parlementaire crisis zo groot als nu doordat de helft van het kabinet er de brui aan heeft gegeven. VVD en BBB moeten negen ministers- en staatssecretarissenposten zien op te vullen. Hele departementen liggen politiek braak en het landsbestuur blijft ontredderd achter. De onmin over en weer is exemplarisch voor de staat van het demissionaire kabinet.
Wat de gevolgen zijn voor de politieke partijen is nog de vraag nu de verkiezingen op komst zijn. Alle partijen die aan het Kabinet Schoof hebben meegedaan staan in de peilingen dik op verlies. De PVV is in een nek-aan-nekrace verwikkeld met GL-PvdA, de VVD, BBB staat op verlies en NSC zou weggevaagd worden. Vraag is of NSC met het vertrek electoraal gaat scoren. Zoals nu de vlag er voor hangt dan zijn in een nieuw kabinet GL-PvdA, VVD en CDA aan elkaar veroordeelt om na eind oktober aan tafel te gaan zitten. Maar als het forse verlies van VVD een uitnodiging is om aan tafel te gaan zitten is de vraag. Dilan Yesilgoz (VVD) zocht de strijd haar linkse broeders en ligt niet erg goed in de partij na haar akkefietje met zanger Douwe Bob. Het Israëlstandpunt van de partijen kan nog wel eens zwaar gaan wegen in de komende verkiezingsstrijd.