Nederland leeft nog steeds in de naïviteit van een soort Anton Pieck-werkelijkheid

Nederland maakt zich wel zorgen over de de Russische dreiging, maar denkt: het komt wel goed. Er heerst een soort gelatenheid en de urgentie wordt nog niet altijd onderkent. Men denkt: Nou ja, Rusland is wel een sterke speler, ook in de cyberspace heel veel zaken doet. Maar wat we er tegenover? Het is het Anton Pieck-effect.

''Anton Pieck tekende van de mooie tafereeltjes van een binnenstad van een eeuw geleden waar de mensen na de kerk altijd in de Zoete Suikerbol een kopje koffie gingen drinken en meer was er niet aan de hand in de wereld.'' Ik zeg: ''Mensen, word wakker. Er is veel meer aan de hand in de wereld waarbij wel heel sterk geraakt kunnen worden'', zegt bridgade-generaal Han Bouwmeester in de podcast Boekestijn en de Wijk.

Dit heeft óók te maken met een Europese Unie die nooit een succes is geworden als vredesproject. ''Dat betekent dat we zagen dat vrede en veiligheid niet werden bedreigd. Dat is nu anders. Je ziet dat de NAVO mogelijkerwijs wel aangevallen kan worden. Het probleem zit in de oorlogseconomie hoeveel er wordt geïnvesteerd wordt. Poetin verkeert in een overwinningsroes en dat zal zich vertalen naar de dreiging die daarvan uitgaat. Steeds meer Duitsers zijn steeds meer doordrongen van de noodzaak van een goede defensie'', zegt Rob de Wijk in dezelfde podcast.

Arend Jan Boekestijn: ''Het populistische narratief dat defensie alleen maar zakkenvullen is, we hebben niet goed uitgelegd waarom het nodig is om een goede defensie noodzakelijk is. De identiteitspolitiek is dat Poetin oorlog voert, Amerika trekt zich terug achter de oceaan en wij proberen de buitenlanders eruit te krijgen. Op een motie om langdurige steun aan Oekraïne te geven wil de SP niet meedoen en ook de Baudetjes aan de andere kant ook niet. Ook PVV en BBB stemden tegen. Het boemerang effect van de beide zijden van de politiek.''

Nederlanders zoeken naar gemeenschappelijkheid. Een gemeenschappelijke taal, cultuur en religie. ''De EU kan geen machtspolitiek toepassen. We hebben geen idee hoe we militaire macht kunnen toepassen. We hebben geen idee hoe sancties kunnen worden toegepast.''

Nederland moet weer terug naar de koude oorlog met nucleaire afschrikking. ''We hebben ons jarenlang op soft power gericht, maar we moeten omschakelen naar hard power.'' In Nederland heerst een naïef idealisme dat zijn weerga niet kent. Defensie is niet op orde en onze weerbaarheid is te verwaarlozen. Ook de Russische industrie, ondanks de oorlogsindustrie, is niet in staat om de hoeveelheid om het tempo van de oorlog bij te benen en daarom moeten ze deals sluiten om aan voldoende munitie te komen.

Rob de Wijk zegt over de huidige politieke ontwikkelingen: ''Het is wachten tot de wal het schip keert. Je moet wachten tot het helemaal fout gaat en dat mensen wakker worden. Maar dan ben je te laat. Dan word je geconfronteerd met iets wat onherstelbaar is. Dat vereist politiek leiderschap en dat ontbreekt totaal op dit moment.''

Is de Nederlander bereid om te vechten? Pas als Nederland met de rug tegen de muur komt te staan, als je eigen grondgebied, je waarden en normen in gevaar komen, dan wordt het een heel ander verhaal. Dan gaan mensen heel anders reageren. Han Bouwmeester zegt: ''Nederland heeft inmiddels al troepen in Litouwen om de Russen af te schrikken. De bedoeling is dat als de Russen de grens overtrekken dat we al in oorlog zijn. Dat kan bij wijze van spreken morgen al gebeuren. En dan zijn we in oorlog. Mensen kijken dan met glazige ogen als ze dat wordt verteld en zeggen: ''Dat kan toch niet waar wezen?'' Er is een fundamenteel gebrek aan inzicht hoe dit functioneert. Als dit gebeurt dan heeft Nederland geen andere keuze dan mee te helpen om de grenzen te bewaken. Hoeveel mensen we op de planken brengen is nu 50.000 en dat mag wel flink meer zijn. Nederland moet dan substantieel moeten bijdragen.''