Bijna vier kilometer tankgracht bij Stadshagen, nu verscholen in een ‘onschuldige sloot’

De voormalige tankgracht in Stadshagen is nu een sloot
De voormalige tankgracht in Stadshagen is nu een sloot
Foto: www.bunkerinfo.nl
Het is nu 75 jaar geleden dat ten westen van Zwolle de Duitse bezetter een groot aantal werkzaamheden startte om loopgraven, veldversterkingen en tankgrachten uit te graven. Het doel hiervan was een geallieerde aanval vertragen. In totaal werden er 3 tankgrachten gegraven waarvan de eerste vanaf de IJssel tot aan het Zwarte water liep. Deze tankgracht begon iets voor de Veecaterdijk bij ‘s-Heerenbroek en liep vervolgens via Stadshagen richting het Zwarte water.
Op de Veecaterdijk zelf stond een versperring evenals op de locatie waar de gracht het spoor tussen Zwolle en Kampen passeerde. Nu 75 geleden bestond dit gebied hoofdzakelijk uit weilanden, slootjes en her en der een weg. Tegenwoordig ligt een groot deel van de toenmalige tankgracht in het hart van de Zwolse wijk ‘Stadshagen’ maar het is nog altijd voor het grootste deel aanwezig, al dan niet geheel onopvallend. En er zullen ook maar weinig bewoners zijn die het verhaal achter deze ‘onschuldige’ sloot zullen kennen. De lengte van de eerste tankgracht bedraagt circa 3,9 kilometer

Razzia

Begin november 1944 werden er in en rond Zwolle affiches verspreid waar op stond dat alle mannen tussen de 17 en 50 jaar oud zich moesten melden voor het verrichten van arbeid. Deze dwangarbeid zou gaan bestaan uit het graven van loopgraven, tankgrachten en het aanleggen van veldversterkingen. Wie zich niet zou melden moest rekening houden met ernstige consequenties. In eerste instantie kwamen er maar weinig mannen opdagen maar na een razzia en de nodige dwangarbeiders elders uit Overijssel is de bouw als nog gestart.

IJssellinie

Op 6 juni 1944, de dag dat de geallieerden bij Normandië voet aan land zetten. Werd er besloten om de Westwall weer in staat van gereedheid te brengen. Om de geallieerde geen vrije toegang tot de Westwall te geven werden er een groot aantal verdedigingslinies aangelegd om de ‘vijand’ te verhinderen en de Duitse soldaten de tijd te geven zich te hergroeperen langs de Westwall. Grondstoffen waren er lang niet meer in grote hoeveelheden en mede door de tikkende klok is er toen besloten om de IJssellinie weer in gebruik te nemen, alleen dit maal door de Duitse bezetter. Enkele eerder in de oorlog dichtgemetselde kazematten werden weer geopend en een groot gebied werd voorzien van loopgraven en tankgrachten. Via Groningen en Drenthe werd een er verdedigingslinie aangelegd onder de naam de ‘Frieslandriegel’ Deze linie zou uiteindelijk zijn aansluiting moeten gaan vinden op de IJssellinie bij Zwolle. Ten zuiden van de IJssel werd er eveneens een verdedigingslinie aangelegd onder de naam Pantherstellung. Deze linie volgde voor het grootste deel de Grebbelinie die vanaf de Nederrijn bij de Grebbeberg tot aan het IJsselmeer bij Bunschoten liep.

Organsation Todt

De werkzaamheden werden uitgevoerd onder leiding van de Organisation Todt die onder andere al verantwoordelijk waren voor de aanleg en bouw van de Atlantikwall. Dit Duitse staatsbedrijf is in 1937 opgericht en heeft tot het einde van de oorlog een zeer groot aantal werkzaamheden verricht. Voor de werkzaamheden rond Zwolle zouden circa 3000 man nodig zijn maar uiteindelijk bleef het aantal steken op 1600. In Februari 1945 zijn er toen nog een 1100 man uit de omgeving Enschede en Kamp Amersfoort bij gehaald om dwangarbeid te verrichten. Het aantal bleek voldoende en de werkzaamheden begonnen hun uiteindelijke vorm aan te nemen.

Tweede tankgracht

De tweede tankgracht liep vanaf de ‘Westerveldse aa’ tot aan de Langenholterdijk aan de Vecht en had een lengte van 1,7 kilometer. Op de Dijk zelf werd een tankmuur gebouwd die nog steeds aanwezig is. Vanaf de muur loopt de tankgracht via enkele knikken tot vlakbij de Westerveldse aa. Vanaf de Brinkhoekweg loopt de gracht nog 170 meter de woonwijk in waarna de laatste 340 meter door bebouwing ontbreekt. Rondom de 2 tankgrachten werden prikkeldraadversperringen geplaatst en enkele lichte mitrailleur opstellingen gebouwd. Tussen gracht 1 en gracht 2 zijn een hoop loopgraven aangelegd op een gebied van circa 2 vierkante kilometer. Tegenwoordig is er van dit loopgravenstelsel niks meer terug te vinden, mede dankzij bebouwing en mede door de boeren die hier hun land bewerken.

Derde tankgracht

De derde tankgracht bevond zich ten oosten van Zwolle tussen Zwolle en Windesheim. Deze tankgracht liep vanaf het spoor ten hoogte van waar nu de IJsselcentrale staat schuin omlaag tot aan de Wijheseweg en ook hier zijn weer de nodige loopgraven te vinden. De totale lengte van deze gracht bedroeg ongeveer 1.8 kilometer. Van zowel de gracht als van de loopgraven is vandaag de dag niks meer terug te vinden.
Lees meer
Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen