IntermeZZo-vrijwilliger Salo Poiesz overleden: ‘Knipoog elke ochtend naar jezelf in de spiegel'

‘Knipoog elke ochtend naar jezelf in de spiegel. Dat deed ik zelf ook tot de allerlaatste dag. Honderd procent glimlachgarantie en je voelt je een stuk beter.’ Die woorden liet Salo Poiesz voor ons achter. Onze betrokken, warme en open vrijwilliger, dierbare man van Helma, overleed maandag 31 maart op 58-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. De kaart voor zijn afscheid is als een vingerafdruk van Salo. We koesteren zijn laatste woorden.

Door Monique van der Meer

Ongeveer vijf jaar geleden stapte Salo binnen bij IntermeZZo met de vraag: “Wat kan ik voor jullie betekenen?” Sindsdien hielp hij IntermeZZo verder. Bijvoorbeeld tijdens netwerkbijeenkomsten. Ook de berichten op de socials werden traditiegetrouw door Salo gedeeld of geliked. Hij was een van de initiatiefnemers van de mannengroep, organiseerde onder meer een vaartocht door de Zwolse grachten. En juist die mannengroep wordt geraakt door dit afscheid. Ze beschrijven Salo als: ‘altijd er zijn, nooit op de voorgrond, een verbinder, aandachtig, relativerend en met een warm hart voor anderen.’

Dat warme hart toonde hij ook tijdens de tv-uitzending van De Grote Tuinverbouwing waar hij een prominente rol had. Hij vertelde dat hij weer kanker had. Maar ook hoe trots hij was op zijn vrouw Helma en op zijn vrijwilligerswerk bij IntermeZZo.

Op de jonge leeftijd van 33 kreeg Salo de eerste keer de diagnose nierkanker. Daarmee was hij een AYA (Adolecent & Young Adult). In 2016 kreeg hij weer kanker. In 2022 volgde de derde diagnose en wist hij dat hij niet meer zou genezen. Daarover zei hij: “Het is wat het is. Het leven is nog steeds een feestje.” Positief en optimistisch, zonder de andere kant te negeren, bleef hij zichzelf. Zo bleef hij ook zijn beschermende rol houden naar zijn grote liefde: Helma. Zij leerden elkaar kennen toen hij achttien was en zij twintig. In de supermarkt waar ze beiden werkten.

Samen beleefden ze veel hoogtepunten en ook dieptepunten. Salo vertelde mij op een bepaald moment heel persoonlijk dat hij graag kinderen had gekregen. Tijdens de afscheidsdienst hoorden we dat Salo bijna ongemerkt een soort van vaderrol heeft gepakt voor neefjes en nichtjes, maar ook voor kinderen van dierbare vrienden. Oom met de hoofdletter O, oom met een gouden O, zo werd hij genoemd.

Als team IntermeZZo gaan we zijn betrokken en warme persoonlijkheid missen. We wensen zijn vrouw Helma veel liefde en nabijheid van de mensen om haar heen.

Wil je nog even naar Salo luisteren? Dan is de podcast over zijn vrijwilligerswerk in combinatie met opnieuw de diagnose kanker krijgen een echte aanrader.

Schrijf je in voor de dagelijkse nieuwsbrief

's Morgens om 7.00 uur in je mailbox.

Abonneren