Een zwolse agent Rob schrijft op facebook : De afgelopen week kreeg ik een heel bijzonder whatsapp bericht op mijn diensttelefoon. Ik was er helemaal stil van, ik had kippenvel over mijn hele lichaam.. Dat iemand, na meer dan een jaar, op deze manier de moeite neemt om je te bedanken is hartverwarmend.
Ik heb de schrijver van het bericht gevraagd of ik het met jullie mocht delen, het antwoord was: “Ja hoor, als het anoniem is, is dat prima. Wellicht helpt het iemand.” Wij hopen dat het volgende bericht iemand helpt:
“Beste Rob, meneer agent,
Pfoe wat is uw werk intens zwaar, ik snap dat dit een heel rare opening is voor een gesprek, maar ik zou van gekheid niet weten wat ik anders moet zeggen… Ik hoop dat ik uw gedachten niet te veel heb vastgehouden met alle negatieve gedachten die ik had toen u mij voor het eerst probeerde te helpen. Als ik eerlijk moet zijn, wat ik zelf na de nacht waarin ik u leerde kennen steeds meer ben gaan waarderen, dan moet ik u vertellen dat ik een enorme egoïst ben geweest en dat dat mij spijt! Die nacht heb ik namelijk veel gelogen, destijds denkende dat het de mensen van wie ik hou zou sparen en mij zou verlichten.
Dood
Ik wou dood, graag zelfs, en ik zou liegen als ik ontkende dat mijn hoofd er niet af en toe nog steeds naar verlangt. Maar mede dankzij u (en natuurlijk de rest van de uw assisterende collega’s) hebben de mensen waarvan ik hou mij niet hoeven te begraven. Ik groei op in een generatie van extreme meningen, verdelende maatschappelijke thema’s en onbegrip voor ideeën die we niet delen. Maar de menselijkheid die U mij toonde toen ik gebroken was, heeft mij geholpen die thema’s te relativeren. Inmiddels heb ik met de mensen die mij persoonlijk kennen, en die ik heb gekwetst met mijn actie, een zekere vorm van vrede, vertrouwen en blijheid weten te bewerkstelligen. Ik kan dan ook niet genoeg uiten hoe erg ik me schaam voor mijn eerdere egoïsme. Maar ik leef! Ik heb weer lief, ik uit emoties, ik kus, ik dans, ik lach, ik huil, ik waardeer en ik vecht. Ik vecht voor vrienden, kennissen, familie en zelfs weer voor mezelf.
En toch klinkt dit nog vaag, want voor zover u weet kan ik overleden zijn, verwaarloosd, verslaafd of wat dan ook, Maar mede door de observaties van een prachtig mens en een eeuwige vriendin van me en uw woorden, die me vertelden dat mijn leven niet slechts van mij was, maar ook toebehoorden aan de mensen om mij heen. Ben ik nog in leven. Het heeft me wellicht het slot op mijn deur gekost, maar het heeft mij ook mijn leven gegeven. Juist om de versplintering van onze maatschappij te bevechten, hoe logisch ook, wil ik u bedanken. Zonder u was ik dood en zonder U had ik niet de mensen kunnen helpen die ik nu helpen wil en kan.
Superheld
Dank u wel, voor het redden van mijn leven en voor dat gewoon zien als een deel van uw baan. U bent een real-life superheld, maar zonder het vage maskertje. Het gaat okee met me, en sommige dagen zijn een strijd, maar door mensen als u gaat die strijd gewonnen worden 💪
Bedankt ❤”
Heb je naar aanleiding van dit bericht vragen over zelfmoord? Denk je zelf aan zelfmoord of maak jij je zorgen om iemand anders? Bel dan met 0900-0113 of ga naar www.113.nl. Hier kan je (anoniem) bellen of chatten met een deskundige. 113 Zelfmoordpreventie
