ZWOLLE – De SEH van Isala hield een grote oefening met onder meer lotusslachtoffers en de ambulancedienst. Regelmatig oefenen verpleegkundigen en artsen van de SEH traumaopvang. Wekelijks is er een grotere oefening waar ook anesthesie, traumachirurgie en radiologie aan meedoen. Vorige week hield de SEH een nog grotere oefening met een lotusslachteroffer en de ambulancedienst.
‘Wij oefenen veel en leren daar iedere keer weer van’, zegt SEH-arts Pieter Noë. Het scenario voor vandaag maakte hij samen met Peter Santing van RavIJsselland. Ook nodigde hij de Librije uit. ‘Ik verwacht namelijk dat er overeenkomsten zijn tussen werken op de traumakamer en in de keuken van een sterrenrestaurant. Dat klinkt misschien raar, maar het zijn beide werkplekken waar je met veel mensen moet samenwerken onder hoge wegdruk. Ik ben heel benieuwd hoe dat bij de Librije gaat en binnenkort ga ik samen met een collega letterlijk een paar dagen in hun keuken meekijken. Zo kunnen wij van elkaar leren. Vandaag kijken zij dus met ons mee.’
iPad
De oefening start met een briefing aan iedereen die meedoet, natuurlijk wordt het scenario niet verklapt. Wel dat er een lotuspatiënt meedoet en ook dat de ambulance mee oefent. Het traumateam krijgt later via de meldkamer meer informatie over de gewonde die wordt binnengebracht. De oefening op de traumakamer kan Pieter Noë regisseren aan de hand van een programma op zijn iPad. Daarmee kan hij röntgenbeelden op de monitor later verschijnen, maar ook andere informatie waarmee het traumateam iets moet doen.
Klaplong
In de ambulancehal is een hoek ingericht als de woonkamer van het slachtoffer. Ze zit met haar rug tegen de muur op een matras en heeft veel pijn. Het blijkt dat ze door haar man is gestoken met een mes. De ambulancechauffeur en verpleegkundige snellen naar haar toe en proberen contact met haar te krijgen en gerust te stellen. Opeens ademt ze moelijker en krijgt ze het benauwd. Pieter: ‘De mes is via het middenrif naar de long gegaan. Ze heeft een klaplong waardoor de druk op de borstholte oploopt.’ De ambulanceverpleegkundige handelt goed, brengt een naald aan in haar borstholte waardoor de lucht weg kan. “Buren” helpen haar in de ambulance tillen. Inmiddels is de melding op de SEH binnengekomen en maakt het traumateam zich klaar.
Samenwerken en communiceren
Traumateams op de SEH van Isala werken volgens het principe van Crew Resource Management (CRM). Dit is een methode uit de luchtvaart waarin samenwerken en goed communiceren centraal staat. Het begint met een teambriefing door de SEH-arts. Lonneke Buijteweg vertelt kort wat zij weet over de mevrouw die binnenkomt. De steekwond tot aan de long. De oorzaak, maar wat haar pols is, blijkt niet bekend te zijn. Een collega schrijft alles op een whiteboard en de namen van iedereen rond de tafel worden eveneens genoteerd zodat je elkaar met de naam kunt aanspreken. Lonneke blijft aan het voeteneind staan en coördineert de zorg. Aan het hoofeinde staat de anesthesie. Verder staan aan tafel de A/B en C verpleegkundigen, ieder verantwoordelijk voor een bepaald onderdeel (Air, Breathing, Circulation), arts-assistenten en traumachirurgen.
Thoraxdrain
Op een rustige toon doet de ambulanceverpleegkundige de overdracht. Daarna is iedereen druk bezig. Lonneke stuurt haar team aan. Jan Nieland probeert mevrouw gerust te stellen. Ze krijgt het weer benauwd. Wat nu? Een thoraxdrain. Lonneke vraagt om een naald. ‘Voor een infuus?’, vraagt een verpleegkundige. ‘Nee, voor inbrengen in de borstholt’, is het antwoord. Deze wordt aangelegd en de lucht ontsnapt weer. De OK is gebeld en klaar voor de komst van deze traumapatiënt. Voordat zij wordt klaargemaakt voor transport, wordt er nog een röntgenfoto gemaakt. Dan stopt Pieter de oefening.
Librije
De debriefing. Iedereen kijkt tevreden terug. Soms waren er interpretatie verschillen zoals over de naald voor een infuus of de thoraxdrain en had mevrouw nou één steekwond tot de long of twee steekwonden. En de overdracht van de ambulance naar de traumakamer, kan dan niet sneller vraagt Lonneke zich af want veel van de vertelde informatie was al bekend. De lotuspatiënt was tevreden. ‘Ik vond de zorg goed.’ Niels Möller sous-chef bij de Librije heeft met veel interesse meegekeken. ‘Ik zie inderdaad vele overeenkomsten. Bij ons in de keuken heeft ook iedereen zijn eigen verantwoordelijkheid. En ook wij werken op snelheid, binnen een bepaalde tijd moet een gerecht klaar zijn. Toen de ambulancemedewerkers bezig waren met mevrouw zag ik dat de één alles klaar zette en de ander er mee aan het werk ging. Ook dat is eigenlijk net zoals het in de keuken gaat. Het was indrukwekkend en mooi om te zien.’
