In feite is de Thor Run over vijf of negen kilometer een lange stormbaan. Klimmen, klauteren en afzien. De deelnemers deden het met plezier.
Wie aan de Thor Run mee doet weet wat er gaat komen. Onmogelijk lijkende hindernissen, balken waarover geklommen moet worden of een brug nemen. Niet op de gebruikelijke wijze, maar er langs of er zelfs onder door. Vlak voor de finish wachtte de moeilijkste hindernis: een brug waar de deelnemers via touwen onderdoor moesten klimmen. Na zo’n acht kilometer rennen, klimmen en klauteren viel het nog niet mee. Maar de glimlach op de gezichten van de deelnemers zei veel: afzien, maar wel veel plezier hebben.
Een grote groep atleten trok langs de vele hindernissen. Een paar honderd meter rennen en dan weer een nieuwe hindernis te overwinnen. Vakkundig begeleid door de vele vrijwilligers die de deelnemers wezen op de ‘oefening’. Balken in de lucht die alleen te bereiken was via touwen of gewoon een hoge muur waarover geklauterd moest worden. De bruggen waren vooral geschikt om er langs te klauteren of er zelfs onderdoor. Een slootje? spring er maar over. Een net op de grond, zie er maar onderdoor te komen. Kortom: het was veel plezier en lol, maar ook zeer zwaar. Want de organisatie van de Thor Run ziet in alles een hindernis.
