Huisvesting wordt de kern van de vernieuwde aanpak tegen dakloosheid. Daarnaast gaat er een grotere samenhang komen tussen de financiële problematiek en de dakloosheid. Wonen is een grondrecht en de overheid moet zorgen voor voldoende woongelegenheid. Iemand die dakloos is, moet niet opgevangen worden in een daklozenopvang, maar we zorgen zo snel mogelijk voor een huis.
Een woning voor iedereen is een prioriteit. Daarom moeten er, ook voor mensen die dakloos zijn of dreigen te raken, extra woonplekken gerealiseerd worden. Voor deze groep is in het plan van minister Wonen Hugo de Jonge ‘een thuis voor iedereen’ expliciet aandacht. Gemeenten gaan in hun woonzorgvisie de behoefte aan huisvesting, zorg en begeleiding opnemen. Hierbij zal er ook gekeken worden naar een woning met de juiste begeleiding voor dakloze mensen.
Het is bekend dat daklozenopvang het herstel van mensen niet bevordert. In bijna alle gevallen zijn dakloze mensen die in een opvang verblijven beter af met een eigen woonplek. Om menselijk leed en maatschappelijke kosten te voorkomen, moet er voor deze mensen snel een woonplek gevonden worden.
In de nieuwe aanpak komt meer nadruk op preventie. Schulden of gezondheidsproblemen moeten vroeg gesignaleerd worden; dit kan namelijk resulteren in dakloosheid. Hierbij is het belangrijk dat deze mensen snel de juiste ondersteuning krijgen. Door er eerder bij te zijn en ervoor te zorgen dat problemen niet verergeren, moet worden voorkomen dat mensen op straat belanden.
Op dit gebied werkt het ministerie van VWS samen met het ministerie van SZW. Zo wordt er samengewerkt in programma’s die gericht zijn op preventie van geldzorgen, armoede en schulden. Ook is in het coalitieakkoord afgesproken dat de kostendelersnorm gewijzigd wordt en jongeren tot 27 jaar niet meetellen als kostendeler voor de uitkering van huisgenoten. Dit draagt bij aan het verminderen van dak- en thuisloosheid onder jongeren.
Er komt de komende jaren een samenwerking van VNG, gemeenten, woningcorporaties, zorgaanbieders, cliënten- en belangenorganisaties, ervaringsdeskundigen, wetenschappers, fondsen, burgers en andere relevante lokale en landelijke (publieke en private) partijen om te werken aan de aanpak van dakloosheid.
