Laatste nieuwjaarstoespraak van ‘ Zwollenaar’ Henk Jan Meijer: Van wens naar werkelijkheid

Burgemeester Henk Jan Meijer
Burgemeester Henk Jan Meijer
Foto: RTVOost

Burgemeester Henk Jan Meijer begon zijn laatste nieuwjaartoespraak met de woorden: Ik ben een Zwollenaar! Net als u. Samen maken wij van wensen werkelijkheid, en bouwen we aan het Zwolle waarin we willen wonen.

Meijer keek alvast vooruit naar het Zwolle van 2030, slechts elf jaar verder. En dat met de visie van de jongeren. De Zwolse jongeren hechten aan het belang van een binnenstad, Zwolle heeft na Amsterdam de beste binnenstad. Is het IAmsterdam?: ”Nee, Wij Zwolle” Er moet dan ook hard worden gewerkt om de mooiste en aantrekkelijkste binnenstad te blijven. Wij, Zwolle, staat in de ogen van Meijer voor een aantrekkelijke, gastvrije, levendige en economisch sterke binnenstad. ”Waar je lang en kort kunt verblijven met veel plezier. In de winter toveren die prachtige lichtobjecten de binnenstad om in een sprookje. Misschien hebt u zelfs wel in die enorme kerstbal gezeten, Achter de Broeren. En in de lente beginnen de geveltuintjes weer te bloeien, die sterk bijdragen aan de beleving, en ook aan het klimaatbestendig maken van de stad.”

Stadsmuur

Behalve aan de binnenstad hechten onze jongeren aan de parken en het groen en aan de stadsmuur bij Saluti waar je naar de eendjes kunt kijken in de Thorbeckegracht. Ze vinden het belangrijk dat er een asiel komt voor egels. Een onverwachte uitkomst? Ik denk het niet. Jongeren zijn ook mensen. Wat we belangrijk vinden in het leven: geluk, gezondheid, werk, wonen, dat blijft altijd belangrijk, ook voor nieuwe generaties. In 2030 hebben onze jongeren hun studie afgerond, ik hoop die van mij iets eerder trouwens. Ze hebben een huis, een boom, een beest, en een elektrische auto. Ze hebben een toekomstbestendige opleiding gedaan, en werken in de regio. Ze hebben zonnepanelen op hun dak, wonen klimaatneutraal en zijn, in onze smart city, met alles en iedereen verbonden. Ze fietsen van hot naar her door Zwolle, wereldfietsstad. Geen stad in de wereld waar zoveel fietsbewegingen zijn als in Zwolle. En zij parkeren hun fiets in de ondergrondse fietsenstalling bij het station. Die stalling is circulair ontworpen en klimaatadaptief gebouwd. En biedt ruimte aan maar liefst 5.475 fietsen. Er gebeurt van alles in de Spoorzone, mooie initiatieven. Dat gebied en de binnenstad worden langzamerhand samen één sprankelende Centrumzone. Ook daar bereiden we ons voor op 2030 en verder, veel verder. Die gewenste toekomst, de werkelijkheid van straks, daar werken we nu aan. En overigens is die toekomst niet alleen voor jongeren, want 75 is het nieuwe 55.

Sinterklaasintocht

Henk Jan Meijer: ”Sommige dingen blijven me bij. Wat mindere dingen, zoals recent de niet geheel rimpelloos verlopen Sinterklaasintocht in Zwolle. Maar ook heel mooie dingen, zoals de lange hete zomer, met volle en nieuwe terrassen, een druk bezochte binnenstad en het stadsstrand om even uit te waaien. Ik denk aan de plaatsing van het 100 meter lange stalen brugdeel van de nieuwe busverbinding bij het station, in mei. Daar kon je bij zijn, op de tribune. En als u dat gemist hebt, kunt u op zaterdag 9 februari ongehinderd rondlopen op die geweldige busbrug voordat de bussen het overnemen. En ik noem natuurlijk de Kamperlijn, die eerst niet zou stoppen in Stadshagen, maar gelukkig vanaf eind dit jaar wel.”

Uitdagingen

Bij het vormen van de gewenste toekomst, staan we voor drie uitdagingen waar de overheid een opgave heeft, maar waaraan u ook zelf een bijdrage kunt leveren: het klimaat, energie en de arbeidsmarkt. Als we met het klimaat niet als de raphazen aan de gang gaan, houden we geen droge voeten in Zwolle. ‘Klimaatadaptatie’ klinkt als iets groots en zwaars, wat ánderen moeten oplossen. Maar het gaat ook om kleine dingen. Niet alleen om dé deltawerken, om indrukwekkende dijken en gemalen, maar ook om kleine deltawerkjes in uw eigen tuin. Ik denk aan Adriaan Mosterman, die samen met zijn buren in Assendorp de straat klimaatactief heeft ingericht. Adriaan heeft goed begrepen dat de tegels uit de tuin moeten en dat er meer groen nodig is. Door samen te werken met je buren aan klimaatadaptatie komt er meteen meer sociale verbondenheid. Waar het om gaat is dat we samen werken aan grote en kleine veranderingen om waterrobuust en klimaatbestendig te zijn.

Laaggeletterdheid

Van de Zwollenaren tussen de 16 en 65 jaar is ongeveer 1 op de 9 laaggeletterd. Eén van hen is Corrie de Koster, met wie ik het afgelopen najaar kennismaakte. Van kinds af aan had zij moeite met lezen en schrijven. Haar ouders haalden haar rond haar 13e van school om te helpen in het huishouden met 17 kinderen. Diploma’s haalde ze niet. Toen ze toch een baan wilde, schreef haar zoon haar sollicitatiebrieven. Ze kon uiteindelijk als schoonmaakster aan de slag. Met vallen en opstaan worstelde zij zich door haar bestaan heen. Tot ze de kans kreeg op promotie en aan haar werkgever moest vertellen dat ze niet kon lezen of schrijven. Zo kwam Corrie terecht bij het Taalpunt in de Stadkamer, waar ze een taalcoach kreeg. Haar leven is compleet ten goede veranderd. Toch loopt Corrie nog tegen onbegrijpelijke teksten aan. De informatie en formulieren van de gemeente Zwolle zijn soms onbegrijpelijk. Dat moet toch simpeler kunnen?

Versimpelteam

Inderdaad, dat kan veel simpeler. Zonder dat het bakken met geld kost. De gemeente is een Versimpelteam gestart dat brieven, formulieren en de website vereenvoudigt, samen met inwoners en partners in de stad. Als je het hebt over het Zwolle van 2030, dan is dat ook een stad waarin geen drempels meer bestaan in de dienstverlening. Ingewikkelde regels en moeilijk taalgebruik passen helemaal niet bij een samenleving waarin iedereen zich prettig voelt. De taal is van ons allemaal. Wij, Zwolle.

Eenzaamheid

Bij alle uitdagingen die we in Zwolle hebben en die langskwamen vanavond, heb ik proberen aan te geven dat het om mensen gaat, om Zwollenaren. Die het lang niet allemáál zo goed hebben. Die eenzaam zijn, of gehandicapt. Ik heb pas geleden geblinddoekt met Jan Meppelink, die blind is, door de stad gewandeld, om te ervaren welke obstakels hij tegenkwam. Op een gegeven moment wisten we allebei niet meer waar we waren. Ik was blij dat de blinddoek afkon, maar dat kon Jan helaas niet zeggen. Bij de gemeente Zwolle willen we ervoor zorgen dat mensen die zorg nodig hebben het ook echt krijgen. Ook daaraan werken we hard samen met partners. Vaak gaat het om praktische hulp die heel hard nodig is, maar ik wil op deze plek een lans breken voor de eenzamen. Uit gesprekken met mensen in de stad merk ik dat eenzaamheid een onderschat probleem is. We worden ouder, maar dat wil niet zeggen dat al onze geliefden, vrienden en kennissen ook ouder worden, en dan ben je zomaar alleen. Ik denk aan mevrouw Bakker van de Meerval, die haar man verloor voor wie zij jarenlang mantelzorger was geweest. Kort na zijn overlijden werd zij bij haar huis omvergeduwd en overvallen door een stelletje lafbekken die wel durven tegen een oude vrouw. Zij had wel een vangnet met kinderen en kleinkinderen, en toch was zij toen ineens erg eenzaam. Verdrietig.

Je zult daar toch burgemeester van mogen zijn! Van deze stad, waarin je wilt wonen, werken, ondernemen en ontspannen, samen met anderen die positief in het leven staan. Laten we van deze wens de werkelijkheid maken. Want: wij, Zwolle. Ik heb er zin in, en u?

 

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen